De zoete aardappel is een tropisch gewas wat oorspronkelijk niet gemakkelijk in Nederland groeit. De afgelopen jaren is er gewerkt om de teelt en afzet op duurzame wijze te professionaliseren en rendabel te maken om deze permanent in Nederland mogelijk te maken en tot een volwassen keten te komen. Er is gewerkt aan het optimaliseren van de uitgangsmaterialen, automatisering van de teelt en de afzetbevordering door nieuwe eindproducten te ontwikkelen. Tot enkele jaren geleden was er nog maar beperkt sprake van teelt van de zoete bataat en werd dit vooral handmatig gedaan. Inmiddels hebben een aantal Brabantse telers bewezen dat er ook in de streken met minder gunstige klimaatomstandigheden productie mee kan worden gehaald.

Door slim gebruik te maken van folies, andere teelttechnieken en vergaande kennis inzake veredeling zien we dat er meer mogelijk was dan tot enkele jaren geleden voor mogelijk werd gehouden.
Bovendien hebben we met een actieve EIP-groep de afgelopen jaren belangrijke stappen gezet. De markt lijkt perspectiefvol, maar er zijn een aantal knelpunten waar een oplossing voor moet komen om deze met noemenswaardige hoeveelheden Brabantse zoete bataten te kunnen betreden. Dus willen we de teelt nu écht mogelijk maken in Brabant, dan is er nog één volgende stap nodig.

De ontwikkelingen van de bestaande EIP-groep vinden plaats op de zandgronden in het oostelijk deel van Brabant en zijn voornamelijk gericht op de verwerkende industrie. In het westelijk deel van Brabant hebben de telers kleigronden, wat verschillen in de teelt ten opzichte van de zandgronden met zich meebrengt. Het gebruik van de machines is niet te vergelijken. Daarnaast heeft de EIP groep zich tot op heden op de verwerkende industrie gericht en is de versmarkt buiten beschouwing gebleven. De eisen aan het te verkopen product zijn verschillend, zo komen de houdbaarheidstermijn en het uiterlijk van de bataten inclusief de beschadigingen veel krapper dan voor de verwerkende industrie. Door het deelnemen van vanRijsingenfreshservice vergroten we de kans op het verwaarden van het klasse II product, en gaan we verspilling tegen (van afkeur klasse 1).

De volgende onderzoeksvragen rondom teelt-technische vraagstukken spelen nog een rol:
– Op welke wijze kan er invulling gegeven worden aan de mechanisering voor het planten en oogsten op de kleigronden?
– Hoe gaan telers het beste om met ziekten en plagen als ritnaalden?
– Wat is de beste bemestingsstrategie om tot een goed droge stof gehalte te komen en daarmee een goede smaak en bakkwaliteit te behalen?
– Hoe kunnen we de automatisering van het proces vanaf oogst t/m het verpakken van het product op locatie van de teler vormgeven?
– En hoe optimaliseer je de bewaarbaarheid van de zoete aardappel?
– Hoe kunnen we de zoete bataat prepareren voor betreding van de versmarkt?

Middels het onderhavige project willen wij daar concreet mee aan de slag gaan, om daarmee de doorslaggevende stap te kunnen zetten naar een sterk concurrerend en opschaalbaar product, wat overdraagbaar is aan alle Brabantse akkerbouwers en tuinders en waarmee tevens een bijdrage wordt geleverd aan de biodiversiteit van het platteland.