De Europese infrastructuur veroudert snel. In Nederland geven we elk jaar al ongeveer 6 miljard euro uit om in goede staat te houden wat we vroeger hebben gebouwd. Een groot deel hiervan bestaat uit zogenaamde monitoring- en maintenance werkzaamheden aan watergebonden infrastructuur. Zo bevat onze infrastructuur ongeveer 40.000 bruggen en viaducten. Veel van deze bruggen, steigers en sluizen bereiken de komende jaren het einde van hun beoogde levensduur, terwijl de verkeersbelasting toeneemt. Hierdoor verschuift de inspanning van het bouwen van nieuwe infrastructuur naar het in stand houden van bestaande infrastructuur. Vervanging of renovatie is echter ingrijpend voor het netwerk. Het brengt kosten met zich mee en vereist goede planning om hinder te beperken. Daarom loont het om preciezer te bepalen hoelang deze maritieme infrastructuur veilig kan worden gebruikt, zodat onnodig vroeg vervangen of renoveren wordt voorkomen.
Monitoring helpt de daadwerkelijke staat van de infrastructuur te bepalen, waardoor goede voorspellingen zijn te maken van de toekomstige conditie. Zo kunnen nadere inspecties, onderhoud, renovaties of andere maatregelen op het juiste moment plaatsvinden. In de praktijk leidt meten en monitoren er vrijwel altijd toe dat je maatregelen kunt uitstellen zonder dat de veiligheid in het geding is. Dit voorkomt dat het zekere voor het onzekere wordt genomen en onnodig wordt ingegrepen. Kortom, vanuit de maritieme wereld is er veel vraag naar actuele en exacte onderhoudsdata.
Inspecties aan bruggen, steigers en andersoortige watergebonden infrastructuur wordt momenteel uitgevoerd met behulp van bemande schepen, tijdelijke inspectieconstructies en met behulp van veel manuele arbeid. De huidige manier van inspecties uitvoeren is uiterst ineffectief. De kosten zijn hoog, terwijl de inspecties inconsequent en met een te lage frequentie plaatsvinden. Daarnaast brengt de huidige manier risico’s met zich mee voor het uitvoerend personeel. Dit leidt ertoe dat waterautoriteiten en -bedrijven niet altijd voldoende inzicht hebben in de actuele status van hun assets en zicht hebben op de noodzaak van onderhoud. In dit project wil Ronik Inspectioneering in samenwerking met AquaSmartXL innovatieve monitoring- en inspectietechnieken ontwikkelen, waarmee nauwkeurige informatie over de conditie van maritieme infrastructuur kan worden verkregen. Dit met aandacht voor lage kosten en beperkte omgevings- en milieuhinder.
Binnen het project zullen er hightech inspectiedrones worden ontwikkeld, waarbij volledig wordt afgestapt van traditionele en tijdrovende inspectiemethodes. Zo kunnen onderhoudsinspecties goedkoper, duurzamer en zonder disruptieve maatregelen uitgevoerd worden en op plekken die normaal gesproken moeilijk bereikbaar zijn. Door de toestand en belasting van de watergebonden infrastructuur nauwkeurig in kaart te brengen, en hiermee de resterende levensduur van de constructie te bepalen, kan een bijdrage worden geleverd aan beter ‘assetmanagement’. Betere conditiebepaling zorgt voor kostenbesparing en voorkomt verkeershinder, zonder dat dit ten koste gaat van de veiligheid.
Aanvragers zijn voornemens een vliegende en varende inspectiedrone te ontwikkelen, die ook tezamen inspecties kunnen uitvoeren, incl. slimme analyse software en verschillende robotica componenten ten behoeve van het uitvoeren van niet-destructief materiaalonderzoek (o.a. wanddikte-, beton- en corrosiemetingen). Met behulp van deze drones beogen aanvragers complete inspecties uit te voeren op basis waarvan een instandhoudingsadvies gegeven kan worden. Uiteindelijk doel van dit R&D-samenwerkingsproject is het ontwikkelen van pilotsystemen, inspectieprotocollen en inspectiemodellen om het werkingsprincipe voor het monitoren van kunstwerken in de natte infrastructuur middels drones te demonstreren, en het perspectief voor praktijktoepassing van deze systemen aan te tonen.