Het project ŒRevitalisering Liesbos is gericht op het stoppen van de achteruitgang van biodiversiteit die het gevolg is van verdroging en de overmaat aan stikstofdepositie. Daarnaast is het project gericht op het duurzaam herstellen van de bosterreinen die als gevolg van de overmaat aan stikstofdepositie zijn achteruitgegaan en het verhogen van de ecologische kwaliteit en veerkracht van bodem en vegetatie waardoor biodiversiteit kan toenemen.
Een groot deel van het Liesbos is aangetast door verdroging en een overmaat aan stikstofdepositie. De -vaak samenhangende- gevolgen zijn complex en betreffen naast acute situaties als een watertekort wanneer waterbehoefte juist hoog is, ook zeer sterke indirecte effecten zoals vermesting (toename van de N-beschikbaarheid); verzuring van bodem en water; uitspoeling van belangrijke nutriënten en basische kationen; een toename in gevoeligheid voor secundaire stressfactoren zoals schimmelinfecties en insectenplagen en een verschuivingen in de chemische samenstelling van flora en fauna.
De bossen kenmerken zich door de vaak dominante boomsoorten van naaldbomen en loofhoutsoorten als eik of beuk. Deze boomsoorten produceren slecht verteerbaar, zuur blad dat op de bodem accumuleert tot dikke strooiselpakketten. Dit zure strooisel resulteert in verzuring van de bodem, een versnelde verwering van mineralen en een verdere uitspoeling van basische kationen. Door deze verzuring worden deze ecosystemen gevoeliger voor stikstof. Daarnaast zorgen de wintergroene naaldbossen voor een verhoogde verdamping en een verhoogde Žstikstof invang . Hierdoor is de ondergroei van stikstofminnende soorten als grote brandnetel en braam toegenomen, en is de karakteristieke bosflora die in het verleden alom aanwezig was verdwenen, of sterk in areaal gedecimeerd.
Landbouw is belangrijk voor de economie van het platteland. Er worden maatregelen genomen om de stikstofemissie door de landbouw te beperken, , en waterpeil afgestemd op landbouwactiviteiten te wijzigen. Dit is echter een langzaam proces. Hierdoor zijn maatregelen ten behoeve van de ontwikkeling en het behoud van een hoge biodiversiteit in bos-ecosystemen noodzakelijk. Om te zorgen dat er voldoende ruimte blijft voor landbouwactiviteiten worden in dit project maatregelen genomen om de negatieve effecten van stikstofdepositie en verdroging te beperken. Om optimaal effect te bereiken worden hierbij verschillende strategieën toegepast:
1) Dankzij de ondergrond is in het gebied de potentie aanwezig om kwelsituaties te laten ontstaan, waarbij kalkrijk kwelwater naar de oppervlakte komt. Wegens bovengenoemde ingrepen in het landschap is deze situatie echter onvoldoende aanwezig. Wanneer het optreden van kwel de kans krijgt, kan dit de effecten van verdroging en verzuring tegengaan. Bij herstel van kwelwaterdruk in het bodemprofiel kan in de bodem het kation uitwisselend vermogen (CEC) worden opgeladen, waarmee de pH van de bodem uiteindelijk zelfs weer kan stijgen.
2) Het aandeel bomen met rijk strooisel wordt sterk verhoogd. Bomen en struiken als Winterlinde en Hazelaar brengen de nutriëntenpomp weer op gang, zodat van nature aanwezige mineralen via het makkelijk afbreekbaar strooisel van deze bomen weer in de toplaag terecht komen;
3) Verdroogde terreinen worden vernat om zo stikstof af te voeren. In natte omstandigheden wordt nitraat omgezet naar stikstofgas (N2) en verdwijnt als gas naar de lucht;
Door middel van deze herstelstrategieën wordt op in totaal ca 200 hectare bos omvorming naar een robuust en veerkrachtig inheems bosecosysteem in aangezet waardoor duurzaam de weerstand tegen atmosferische depositie vergroot wordt. Door het herstellen van de hydrologische situatie wordt de nutriëntenbalans en de weerbaarheid van het ecosysteem tegen atmosferisch depositie verbeterd. De projectkosten van dit driejarig project zijn begroot op 902.862,31. Het project start op 1 nov 2021 en wordt ten laatste afgerond op 31 okt 2024.