Thermohardende composieten, zoals in windmolenwieken, moeten aan het einde van de levensduur vervangen worden. Maar dit vezelversterkte kunststof is een moeilijk recyclebaar materiaalsoort. KoiosTitan, gevestigd op het ENCI-terrein in Maastricht, heeft een mechanische recyclingmethode ontwikkeld voor thermohardende composieten. Om dit proces op industriële schaal operationeel te krijgen, ontvangt het bedrijf een subsidie van 5 miljoen euro uit het Europese Just Transition Fund. Het doel: meer producten van thermohardende composieten ontwikkelen met een lange levensduur en een eindeloos circulaire cyclus.

5,8 miljoen stoeptegels

KoiosTitan gaat dus niet alleen recyclen, maar ook producten maken. “Onze oplossing is eigenlijk heel breed. Enerzijds helpen wij met de afvalverwerking van iets dat nu moeilijk recyclebaar is. Met dat afval maken wij vervolgens ijzersterk en licht materiaal voor verschillende buitentoepassingen. Dat product vergt geen onderhoud en gaat wel meer dan 50 jaar mee.” vertelt Johannes Engels, projectleider bij KoiosTitan. “Maar we produceren ook milieuvriendelijker en lossen een tekort aan bouwmaterialen op.”

Engels: “We zitten met een oplopend grondstoffentekort. Houten materialen, zoals palen, hebben onderhoud nodig anders vergaan ze. Uiteindelijk moeten ze vervangen worden, maar op een gegeven moment zijn de bomen van hardhout op. Wij maken palen die licht, maar oersterk zijn. Het vergt geen onderhoud en gaat meer dan een halve eeuw mee. Hier zijn we bijvoorbeeld over in gesprek met Staatsbosbeheer.” Door dit soort producten te vervangen zet het bedrijf in op een reductie van bijna 56.000 ton aan primaire grondstoffen, zoals hardhout, beton en staal per jaar. “Ter vergelijking, daar kunnen 5,8 miljoen stoeptegels van gemaakt worden. Een significante impact dus”, vertelt Engels bevlogen.

Van windmolen tot putdeksel

Het bedrijf neemt verschillend afschreven of versleten thermohardend materiaal in. Engels: “Denk aan windmolenwieken, de romp van een boot of infrastructuurmaterialen zoals waterpijpen. Dat is al deels verkleind als het binnenkomt en gaan wij verder bewerken en verkleinen, zodat we verschillende groottes vezelachtig materiaal krijgen.” Om er een product van te kunnen maken moet het vezelmateriaal gecoat worden met hars. “Daarna maken we er verschillende producten van, zoals putdeksels, palen, rijplaten of damwanden of andere producten voor de bouw.”

Eindeloos circulair

Er zijn momenteel meerdere manieren om thermohardend materiaal te recyclen. Hoe KoiosTitan dit doet is erg innovatief. Engels: “Je kan recyclen door pyrolyse, maar dat is erg energie-intensief door de hoge temperaturen. Het kan ook door solvolyse. Dan ga je de hars in producten oplossen om de primaire grondstof terug te winnen. Maar ook dat kost erg veel energie en komt de nodige chemie bij kijken. Wij doen het door mechanisch te recyclen. Dat kost weinig energie. En met onze gepatenteerde machine kunnen wij gerecyclede producten ontwikkelen die in een eindeloos circulaire cyclus komen. Zo besparen we in 2030 de gemiddelde CO2-voetafdruk van 8.500 Nederlanders per jaar. ”

Financiering voor first-of-a-kind

Engels is enorm blij met de subsidie uit het Just Transition Fund. “In Nederland is het erg moeilijk om aan financiering te komen als je first-of-a-kind bent en je de markt moet gaan betreden. Met deze subsidie kunnen wij ons proces op industriële schaal gaan uitvoeren en komt het project niet tot stilstand.”

Engels heeft veel zin om het project uit te voeren. “Doordat de grondstoffen op raken, gaat er bij de traditionele producten een gat ontstaan. Met ons project gaan we dit gat opvullen. Er moet iets gebeuren om composiet producten groener te maken. Bedrijven worstelen hiermee en dat komt op dit moment niet ten goede van de kwaliteit. Wij voorzien wel in de behoefte om een circulair product te ontwikkelen met dezelfde kwaliteit. Dat geeft een enorme kick.” besluit Engels.